معمولاً در آستانه هر تورنمنتی رسانه‌ها دست به کارهای جالب می‌زنند. فوتبال یک رشته تیمی است اما از افراد تشکیل شده و کیفیت و توانایی آنها نقشی تعیین کننده در نتیجه کار یک تیم و یک بازی دارد. یکی از کارهای مرسوم و رایج در آستانه هر تورنمنتی انتخاب لیست بازیکنان مختلف بر اساس کیفیت یا عملکرد است؛ مثلاً بهترین گلزنان، بیشترین بازی ملی یا گرانترین بازیکنان که اتفاقاً سوژه همین مطلب است.
در لیست ۱۰ بازیکن گران حال حاضر جام ملت‌ها – با این تاکید که این لیست صرفاً برای جام ملت‌هاست و شامل بازیکنانی که در این تورنمنت غایب هستند نمی‌شود – فقط نام بازیکنان دو کشور ژاپن و کره به چشم می‌خورند! همین اولین نکته است این که سایر کشورهای آسیایی عقب مانده‌اند یا اینکه این دو کشور خود را از قاره جدا کردند؟ کشورهای عربی با وجود هزینه‌های سرسام‌آور به دلیل بضاعت انسانی نمی‌توانند در این گونه فهرست‌ها رقابت کنند و ما هم که استعداد و پتانسیل فردی را داریم، متاسفانه چیزهای دیگر را نداریم.
نکته بعدی اینکه به سن این بازیکنان نگاه کنید؛ به جز «سون میونگ هین» که معروف‌ترین ستاره حال حاضر آسیاست، بقیه همه زیر ۳۰ سال سن دارند! یعنی کمتر از بیش از دو سوم بازیکنان ما در همین تورنمنت! ایران دومین تیم مسن در جام ملتهای آسیاست، با میانگین سنی بالای ۲۹ سال! طبیعی است که در چنین تیمی نباید دنبال ستاره جوان بگردیم اما حقیقت خیلی فراتر از این‌هاست.
اینکه ایران در این فهرست نماینده ندارد یک حرف است و اینکه ما اصلاً در تیممان بازیکن زیر ۲۵ سال کم داریم، حرف دیگری است. در فوتبال ایران به دلیل عدم توجه به تیم‌های پایه بازیکنان تازه بعد از ۲۵ سال مطرح می‌شوند و می‌دانیم که در فوتبال دنیا تیمی روی چنین بازیکنانی سرمایه‌گذاری نمی‌کند. همین حالا «مهدی طارمی» ما را خیلی باشگاه‌ها فقط به دلیل سن بالایش نمی‌خواهند. در حالی که او در اوج آمادگی و تجربه و پختگی است، حالا نگاه کنید در لیگ ما چند بازیکن زیر ۲۵ سال می‌شناسید که امکان لژیونر شدن داشته باشند؟
از این بابت این فهرست بسیار دردناک است. اینکه یک بازیکن ۲۲ ساله با قیمت ۶۰ میلیون یورو گرانترین بازیکن حال حاضر جام ملتهای آسیاست، حرف‌های بسیار و دردهای زیادی در دل خود دارد. بازیکنی که لااقل تا یک دهه می‌تواند به فوتبال کشورش خدمت کند.
